In de zomer van 1999, nog voor Natuurreservaten vzw feitelijk eigenaar werd, verschenen op het Smeetshof overal witte buizen – meer dan 50 in totaal. Want jaren nadat de familie Machiels haar biezen zou pakken, zouden in het kader van een Vlaams natuurinrichtingsproject enkele werken worden uitgevoerd die misschien in de buurt gevolgen zouden hebben voor het grondwater.

Die werken waren een stuw, diep in het Smeetshof. En het afgraven van voormalige illegale landbouwgrond, die vooral diende om slib en mest op kwijt te raken. Of beter: afschrapen, want dieper dan een halve meter zijn de machines nergens gegaan. De witte peilbuizen, die tweewekelijks opgemeten door vrijwilligers als schrijver dezes, dienden om computermodellen in Brussel te voeden, zodat de graafplannen braaf binnen de afgesproken grondwaterpeilen konden blijven.

Nee, dan de plannen van de zandbaronnen. Alleen al de ex-PRB is ongeveer zo groot als het Smeetshof, en daarbij komt dan nog eens 80 hectare Achterste Hostie.
In het plan-MER-rapport water is duidelijk geworden hoeveel peilbuizen in Kaulille geplaatst en gemeten zijn om een hele reeks kaarten met effecten op het grondwater te verantwoorden.

Het antwoord is even kort als ontnuchterend: 0.
Inderdaad: NUL.

Nog los van het feit dat de record-droge jaren (zoals 2018 en 2020) niet zijn meegenomen in het gehanteerde grondwatermodel, dat niet verder gaat dan metingen uit 2014-15, blijkt dat de gebruikte gegevens afkomstig zijn van welgeteld 4 (vier) peilbuizen uit de (verre) omgeving van het plangebied. Met als uitschieter een buis ter hoogte van Hamont-Lo.

In modelleringen allerhande bestaat zoiets als het GIGO-principe, of, op z’n Vlaams, RIRO: als je ergens rommel (“garbage”) insteekt, komt er ook rommel uit. Hoe landbouwgebruikers (of omwonenden met kelders) grenzend aan de gebieden ‘Achterste Hostie’ en ‘Raekerheide’ ook maar enigermate kunnen vertrouwen op de berekende grondwatereffecten van de zandbaronnenplannen is een raadsel.

Natte vingerwerk, met andere woorden.

Wie vandaag iets anders durft beweren, put zijn deskundigheid waarschijnlijkheid uit het debiet van de tapkraan.
De thuistap, om precies te zijn.
Met een disco-glitterbal boven de toog die alleen in de late uurtjes de betrouwbaarheid van een kristallen bol krijgt.