Bij een eerste, onzorgvuldige lezing zou iedere Vlaming met enig gezond verstand “ja!” zuchten bij een tussentitel op pagina 15 van de fabelfolder.
“Duwt men ons een nieuw plan door de strot?”, staat er veelbelovend.
De kul die volgt maakt snel duidelijk dat de zandbaronnen bij monde van de dienstbare gemeente Bocholt op twee punten aan geschiedvervalsing doet.

Het eerste punt is het simpelste: er is geen “eerste uitvoeringsplan”. Er zijn alleen de wensdromen van “De Zandbron” uit 2016 ten tijde van de opstart van de plan-MER.

En er is het voorontwerp van plan dat rap-rap eind 2018 door de gemeente Bocholt zelf door een vergadering is gejast. Jan Bardi-gewijs (wie kent hem nog?) durf ik trouwens voorspellen dat het verschil tussen het plan dat over een maand naar de gemeenteraad gaat en dat eerste plan uit 2018 zeer klein zal zijn.

Het tweede Liegebeest-punt is veel kwalijker. Zelfs hier kunnen de Boggeter zaandbiegels het niet laten om hun Calimero-potske op te zetten, door uit te laten schijnen dat “die van Brussel” de zandplannen door de Boggeter strot wilden duwen.

Welnu, die strot staat al 20 jaar wijd open. “Gaape liek ne kèèrp”, zoals ze in Kawelèl zeggen.
Voor madame Winters heeft een fils-à-papa-politieker uit Lozen zich in de Brusselse hoogdagen van zijn carrière, begin deze eeuw, het schaam(?)rood op de bolle wangen gelopen om de verkoop (officieel “vervreemding”) van 10 hectare gemeentebossen aan de Hamonter zandbarones goedgekeurd te krijgen door de bosminister van dienst. Gelegen in het deelgebied “Achterste Hostie”, dat wordt begraven voor de toekomst.
In die periode liepen ook al door Kaulindus betaalde studiebureaus de achterdeur van het gemeentehuis plat om zandplannen verkocht te krijgen – één plan ging zelfs zover om overal te ontginnen tot tegen “den draad”, zodat in villa’s aan de Fabriekstraat kon worden gewoond aan het water. Net zoals nu in Bocholt gebeurt in residentie “De Fietsbrug”, nog zo’n project waar een samenwerking tussen Hamont en Lozen – uiteraard in het algemeen belang, en volledig transparant – een buurt duurzaam op stelten zette.

Maar dit terzijde, het ging over de PRB.

De zandplannen van de tandem Winters-Kaulindus mochten, om zeer goede redenen, niet geregeld worden door de gemeentelijke dienaren. Dat was een zaak van het Vlaamse beleid, en dus van Brussel. Met de Vlaamse regering 2009-2014 is het eindelijk gelukt. Kwatongen beweren zelfs dat de avond van de gemeenteraadsverkiezingen 2012 de Bocholter N-VA, alle dure eden ten spijt, alsnog wou samenwerken met de heer Peuskens, omdat op die manier de grootste zandbaron (N-VA-coryfee Deconinck) via de gemeente rechtstreeks kon commercen met zijn partijgenoot-minister Muyters, om zo lekker samen op de koffie te kunnen bij de rode minister Lieten om één en ander te regelen.

In een uitzonderlijk moment van politieke moed (en ook een beetje hyper-allergie voor alles wat uit Lozen kwam) hebben enkele lokale N-VA’ers daar een dikke stok voor gestoken, zodat de Boggeter blauwe-rode tandem zes jaar eerder dan voorzien in de gracht reed. Met de grootste brokken voor de partij die nu niet meer sp.a wil heten, en zogezegd niks meer te maken heeft met voormalige boegbeeld.

Nee, beste lezer, d’r wordt alleen Kaulille iets door de strot geramd. En ‘t is niet door Brussel.