Later dan gehoopt een begin van toelichting bij de definitieve plannen zoals ze sinds begin juli op de gemeentelijke website staan. In dit stadium zijn eigenlijk maar vijf documenten nog van belang: de kaarten of deelplannen, 4 stuks in totaal, en de “voorschriften”, zijnde een omschrijving van welke activiteiten allemaal vergunbaar en mogelijk zijn in ieder deelplan. Per deelplan zal ik proberen te verduidelijken waar (en hoe) de kaart en de bijhorende voorschriften nog zijn bijgestuurd na het openbaar onderzoek van de voorbije winter.
Om de start te maken, beperk ik me vandaag tot de simpeler kost, zijnde deelplan 1. Belangrijk om mee te hebben: de basis van elke kaart is niet een luchtfoto, een stratenplan of een topografische kaart (een “stafkaart”), maar het kadasterplan. Hierop staat de bekende bebouwing ingetekend (zie bvb. de bedrijven aan de Kettingbrugweg op deelplan 1), met daarrond de kadastrale perceelsgrenzen.
Deelplan 1 heeft maar 1 element in de legende: een blauw gearceerd gebied, dat in de voorschriften op pagina 11 wordt verduidelijkt als Artikel 1.1 “Op te heffen reservatie- erfdienstbaarheidgebied”. Want rond en over “de Poeier”, industriegebied op het gewestplan, had datzelfde gewestplan ook een arcering gelegd die de grenzen van “de Poeier” stevig overschreed, en dus buiten de industriebestemming reikte. Bedoeling hiervan was simpel: voorkomen dat in de buurt van het explosieve buskruit vergunningen konden afgeleverd worden voor zaken die niet geheel plofbestendig waren. Serres, bijvoorbeeld.
De plannenmakers van de zandbaronnen waren evenwel zo gretig naar het zand in de ondergrond aan het kijken, dat ze deze gewestplanlaag vergeten waren. En toen ze met het openbaar onderzoek van eind 2020 doorkregen dat hun zandplannen ook deze gewestplanlaag moesten opheffen, vergaten ze in hun haast Hamont-Achel. Want ter hoogte van de Walvissers en het Arboretum loopt de gewestplanarcering over de gemeentegrenzen heen, tot in Hamont.
Foutje dus, maar niet getreurd: in het definitieve plan is het Hamonter hoekje er gewoon afgeknipt. Zodat de buren van Hamont, die nooit deftig betrokken zijn geweest bij de Bocholter en Lozer zandplannerij, nu met een stukje gestreept gewestplan blijven zitten.
“Beter een goede buur dan een verre vriend”, inderdaad. Maar dan moeten het wel GOEDE buren zijn. Met achterbakse ritselaars als de Bocholter en Lozer zandvrienden kan de afstand niet groot genoeg zijn.